Maak samen met inwoners, ondernemers en bezoekers van de gemeente Vlissingen een toekomstvisie. Niet zomaar een visie, maar een blik vooruit naar hoe mensen in 2040 het liefste wonen, werken, leren en ontspannen in Vlissingen. En een kompas dat richting geeft aan de keuzes die de gemeente de komende jaren zal maken. Een pittige klus waar wij als projectleider samen met medewerkers en het bestuur van Vlissingen onze tanden in hebben gezet.
De eerste stap in het project? Kijken naar ons eindpunt. Want om een goede marsroute te bepalen, moet je weten waar je heen gaat. En bij een toekomstvisie zijn meerdere eindpunten te bedenken. Ga je bijvoorbeeld voor één toekomstbeeld of voor meerdere scenario’s? En, hoe duidelijk is het toekomstbeeld? Is het een grove penschets of een superrealistisch schilderij? Samen met het gemeentebestuur hebben we deze vragen beantwoord. Â
Met het eindbeeld helder op ons netvlies, hebben we als projectgroep vervolgens de marsroute bepaald. Deze route liep van vertrekken, via ontdekken en ontwikkelen naar reflecteren en terugkeren. Voor de methodisten onder ons: de zogenaamde VOORT-methode. Centraal stond het gesprek met de stad. Ook daarbij gingen we niet over een nacht ijs. Zo hebben we de participatieprofielen van Vlissingen in beeld gebracht en onze aanpak daarop aangepast. Onze vernieuwende aanpak welteverstaan. Want ook dat was onderdeel van de opdracht.
De raadswerkgroep keek bij het bepalen en invullen van de marsroute regelmatig met ons mee. En als projectleider stemden we iedere stap af met de ambtelijk en bestuurlijk opdrachtgever.
Om daadwerkelijk met een stad in gesprek te raken heb je ook een enthousiasmerend verhaal en een herkenbare stijl nodig. ‘Vlissingen 2040, kom aan boord’ werd ons motto en een getekende stijl het visitekaartje. Een uitgekiende mix aan middelen maakte het plaatje compleet.
.png)
En toen kwam corona… De participatieaanpak moesten we daardoor meerdere keren opnieuw uitvinden. Het gesprek met de stad werd dan ook grotendeels een gesprek op minimaal 1,5 meter. Met als klapstukken een online vragenlijst en een online festival waar inwoners over meerdere onderwerpen konden meepraten. Oh ja, en een online les voor de basisscholen en middelbare scholen en een ware roadshow met een interactieve quiz. Over vernieuwend gesproken. Het resultaat mocht er zijn. In totaal hebben bijna 2000 mensen meegedacht.
Voor de vertaling van de mening van al deze mensen naar een helder toekomstbeeld hebben we hulptroepen ingeroepen. Om precies te zijn de beleidsambtenaren van alle denkbare domeinen. Het resultaat hiervan hebben we aangescherpt met het college en de gemeenteraad. En natuurlijk voorgelegd aan de inwoners, ondernemers en bezoekers. Toen brak de laatste fase van het project aan: het schrijven van de visie. En natuurlijk de besluitvorming. We zijn er trots op dat de gemeenteraad unaniem heeft ingestemd met de visie. En natuurlijk op de complimenten die we van het college voor het proces kregen.
… waren het centrale thema in dit project. Om te beginnen verbinding tussen de gemeente en de burgers. Niet alleen om samen een rake toekomstvisie voor het jaar 2040 te maken. Maar ook om samen over allerlei onderwerpen van gedachten te wisselen. Een blijvende verbinding dus. Of beter gezegd: een burgerpanel met meer dan duizend bewoners. Dit panel heeft inmiddels over meerdere onderwerpen meegedacht, zoals de inrichting van het stationsgebied.
Ook binnen de muren van het stadhuis wisten we te verbinden. Een integrale visie vraagt om een integrale aanpak. En dan mag je best plezier hebben met elkaar. Dat we dat hadden blijkt wel uit het feit dat we een ware strategische-visie-kerstborrel hebben gehad. Mensen die elkaar normaal niet zoveel spraken, zaten online te babbelen en wensten elkaar goede feestdagen. Bekend maakt bemind en helpt bij integraal werken. Een goede voorbereiding dus op de volgende fase van de strategische visie: de realisatie. Er was beweging op gang gekomen.
Complimenten krijgen van een college is niet niks. Maar als we dan toch nog iets moeten noemen, dan is het wel onze flexibiliteit. De wereldwijde pandemie maakte dat de projectgroep meerdere keren het wiel opnieuw moest uitvinden. En dat deden we dan ook. Met plezier zelfs! Als Richtingmakers waren we niet alleen als projectleider betrokken, we stonden ook aan het roer van het herkenbare verhaal ‘Vlissingen 2040, kom aan boord’, hebben de eerste grote participatieronde georganiseerd en de uiteindelijk visie in aantrekkelijke tekst gevangen. Richtingmaken op volle kracht dus!
